بسم الله الرحمن الرحیم
م
الانعام ۹۷: وَ هُوَ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِها فی ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الآیاتِ لِقَوْم یَعْلَمُونَ
ل
او کسى است که ستارگان را براى شما قرار داد، تا در تاریکى هاى خشکى و دریا، به وسیله آنها راه یابید! نشانه ها (ى خود) را براى کسانى که مى دانند، (و اهل فکر و اندیشه اند) بیان داشتیم!
ل
ک
ا
یک پیام از آیه:
فاصلۀ ما تا ستاره‌ها، فاصله‌ای عجیب و دست‌نیافتنی است… با سرعت نور شاید میلیاردها سال بعد به آنها برسیم. اندازۀ آنها نیز اندازه‌ای عجیب و غریب است. برخی از آنها هزاران برابر کرۀ خاکی ما هستند. عظمت عجیبی دارند به نسبت ما. و نورانیتی عجیب که اگر این همه از ما دور نبودند معلوم نبود در برابرشان چیزی از ما باقی می‌ماند… آسمان عجیبی بالای سر ما خلق شده است. آن قدر عجیب که نمی‌توان حتی به عظمت آن اندیشید؛ وسعتش حتی در وهم و خیال‌مان هم نمی‌گنجد. بسیار دور و بسیار درخشان. این ستاره‌ها با همۀ فاصلۀ‌شان، با همۀ عظمت‌شان و با همۀ نورانیت‌شان، برای ما خلق شده‌اند! که راه را گم نکنیم. که در ظلمات ارض نشانه‌ای باشند برای حرکت ما… که تا آسیب نبینیم و از بین نرویم. که اشتباه نرویم. که راه را بیابیم…
مَثَل این ستاره‌ها مَثَل اهل بیت پیامبر(صلواتاللهعلیهوآله) است! بسیار دور و دست‌نیافتی، بسیار عظیم و بسیار نورانی. اگر نباشند در ظلمات بر و بحر سرگردان عالم می‌شویم، نه می‌توانیم قدمی از قدم برداریم و نه می‌توانیم طی طریقی کنیم. هر چه برویم گمراهی است و گمراهی… نه می‌توان عظمت آنها را به تصور آورد و نه نمی‌توان رسیدنِ به آنها را متصوِّر بود جز به سرعت نور… خیلی دور، خیلی عظیم و خیلی نورانی! و چه زیبا فرمود پیامبر عزیزمان صلواتاللهعلیهوآله که «مثل اهل بيتى كمثل النّجوم…» مَثل اهل بیت من مثل ستارگان آسمان است که امن و امان اهل آسمان و زمین هستند…صلی الله علیک یا رسول الله…
