بسم الله الرحمن الرحیم
بیانات استاد گرانقدر دکتر مجید شاهحسینی در اختتامیه مسابقه بسط بسیط (۱۱ دی ماه ۱۳۹۸)
رویشهای قلمی
بینهایت خوشحال شدم که شنیدم به همت دوستان مسابقه بسط بسیط ذیل موضوع ارزشمند اربعین برگزار شده است و خواهران و برادران در آن فعال شدهاند.
انشاءالله رویشهای قلمی دوستان را بیش از اینکه هست، در سالهای بعد شاهد باشیم و از شما بخوانیم و لذت ببریم.
قلم را خیلی جدی بگیرید.
هر برکتی که در طول عمر به عنایت الهی توفیق استفاده از آن برای بنده حاصل شد، آغازش قلم بود.
در دنیا همهچیز در محضر حضرت رب است. حضرت رب از هیچ چیز بیوجه و دلیل در قرآن یاد نمیکند. اگر در کلامالله از قلم یادی شده و به آن سوگند یاد شده، یعنی شأنی مهم و رکنی رکین در نظام خلقت داشته است.
انشاءالله دوستان قلم و کتابت را خیلی جدی دنبال کنند.
عصر قلم یا تصویر؟
گاهی این عرصه با سؤالات تکنیسینی مواجه میشود که لابد عصر قلم تمام شده و تصویر جایگزین آن است. اما میدانید و میبینید که هیچچیز جای مفهوم را نمیگیرد و مهمترین بیعت قلم با مفهوم است.
اهمیت قلم
انسانرسانه بدون قلم کامل نیست. انسانرسانهای که همهچیز دارد ولی دستی بر قلم ندارد، انسانرسانه نیست.
عدهای از خواهران و برادران نویسنده در جمع ما هستند که توفیق مطالعه آثار چاپشده آنها را داشتهام. این استعدادها در بین شما هستند. حتی بعضی از دوستان نویسنده ما در این مجموعه توانستهاند جریانساز باشند و روش جدیدی را مثلاً در خاطرات شفاهی عرضه بدارند. این کار بسیار بزرگی است. امیدوارم به همت قلم شما این جریانسازی امتداد پیدا کند.
امیدوارم به همت شما این زنجیره که آغاز آن قلم و پایان آن تصویر است، ادامه پیدا کند.
محتاج مطالعهایم
انسان صاحبقلم تا ابد محتاج مطالعه است. تا لحد محتاج مطالعهایم.
عادت رایجی در دوران دفاع مقدس در میان رزمندگان بود که در کولههای خود کتاب حمل میکردند. عجیب آنکه در آن فضا مفاهیم بیشتر با جان آدم پیوند میخورد. در شرایطی که رزمندگان احساس پرواز و ارتفاع داشتند، انگار مطالعه برکت بیشتری داشت. حالا در شرایط اربعینی هم قاعدتاً اینگونه است. در شرایط اربعین خوب است بنویسید و مطالعه کنید. این عادتی است که مقتدای ما رهبر معظم انقلاب هم دارند. مینویسند و با عینکی که عدسیهای آن بنده را شرمنده میکند، میخوانند و میخوانند. بر ما خواندن و نوشتن فرض است. این دو را جدی بگیرید؛ اینها آلات حرب است نه اسباب طرب.