بسم الله الرحمن الرحیم
المائده ۵۱
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِیَاءَ ۘ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ ۚ وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! یهود و نصاری را ولّی (و دوست و تکیه‌گاه خود،) انتخاب نکنید! آنها اولیای یکدیگرند؛ و کسانی که از شما با آنان دوستی کنند، از آنها هستند؛ خداوند، جمعیّت ستمکار را هدایت نمی‌کند.
————–
یک پیام از آیه: هرکجا و در هر زمینه‌ای، آقا، بالادست، الگو و دوست (در یک کلام ولیِّ) خود را یهودیت یا مسیحیت قرار دادیم، همان‌جا نقطۀ سقوط ماست به ورطۀ ظلم. نقطۀ سقوط ماست به ورطۀ عصیانِ در برابر امر الهی. نقطۀ سقوط ماست به ورطۀ گمراهی و هدایت ناپذیری. می‌خواهد سیاست باشد، اقتصاد باشد، آموزش باشد یا رسانه باشد.
نباید ولیّ آنها بشوند. نباید مراد آنها بشوند. می‌شود خوبِ کارهایشان را استفاده کرد، علم‌شان را آموخت و از تکنیک‌شان بهره برد اما نباید ولی بشوند. نباید چشم ستایش دوخته باشیم به آنها. نباید مطیع و دوست و محب‌شان شویم. دلمان نباید پَر بکشد برایشان و مستحیل‌شان بشویم. اگر اینطور شد واویلاست… دیگر نه تنها ظالم شده‌ایم و یکی از خود آنها شده‌ایم، بلکه دیگر هدایت هم نخواهیم شد. از آن به بعد که یهودیت یا مسیحیت را ولی خودمان کردیم، فاتحه خود را بخوانیم و بیهوده دست و پا نزنیم… قطعا فردای قیامت هم در کسوت آنها محشور خواهیم شد… فیلم‌ساز یهودی… صدا پیشۀ مسیحی… وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ…
