بسم الله الرحمن الرحیم
از سال شصت و یک هجری قمری تا سال صد و سی و دو هجری قمری که حکومت بنی‌امیه بر روی کار بود، زائران کربلا برای زیارت امام حسین(علیه‌السّلام) همواره در تنگنا بودند و رفتار ناپسند حکومت بنی‌امیه را تحمل می‌کردند. الهام‌بخشی تربت خونین سیدالشّهدا(علیه‌السّلام) در راه مبارزه با ستم، سبب شد که همواره حلقه‌ای از شیعیان عاشق حق و حقیقت، گرد آن بارگاه ملکوتی پدید آید. توصیه‌های امامان معصوم(علیهم‌السّلام) نیز نسبت به زیارت قبر امام حسین(علیه‌السّلام) بر این شور و الهام می‌افزود. از این رو حکام ستمگر، همواره احساس خطر کرده، به هر شکلی تلاش می‌کردند این کانون معنوی را از هم بپاشند. یکی از این حکام، متوکل، خلیفه عباسی و یکی از خلفای غاصب زمان امام هادی(علیه‌السّلام) بود. متوکل نه تنها به تعیین مجازات سخت علیه زائران امام حسین، از جمله قطع عضو و کشتن شیعیان معروف است، بلکه به گواه تاریخ‌نگاران، به دستور او مزار آن حضرت چندین بار تخریب می‌شود.
کعبه آمال و آرزوها و قلب آزادگان و شیعیان و دوستداران امام حسین(علیه‌السّلام)، بعد از سال شصت و یک هجری قمری، هیچ‌گاه از زائر خالی نبوده است؛ در سخت‌ترین شرایط، حتی آن هنگام که زائر می‌دانسته است که در مسیر زیارت حضرت امام حسین(علیه‌السّلام) به شهادت خواهد رسید یا اعضای تنش را قطع خواهند کرد.
برگرفته از مستند حلقه عاشقان به کارگردانی حامد کلجه‌ای
