بسم الله الرحمن الرحیم
محمد ۲۵-۲۶
إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّیْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَى لَهُمْ
ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِینَ کَرِهُوا مَا نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطِیعُکُمْ فِی بَعْضِ الْأَمْرِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ
بى گمان کسانى که پس از آنکه [راه] هدایت بر آنان روشن شد [به حقیقت] پشت کردند شیطان آنان را فریفت و به آرزوهاى دور و درازشان انداخت.
چرا که آنان به کسانى که آنچه را خدا نازل کرده خوش نمى داشتند گفتند ما در کار [مخالفت] تا حدودى از شما اطاعت خواهیم کرد و خدا از همداستانى آنان آگاه است
————–
یک پیام از آیه: اصلا لازم نیست همۀ اوامر آن‌ها که از قرآن دل خوشی ندارند را اطاعت کنی، همین که از تعداد محدودی از دستورات و برنامه‌هایشان اطاعت کردی، شک نکن که فریفتۀ شیطان شده‌ای و به آرزوهای دور و دراز گرفتار! به این نقطه که رسیدی بدان که حتی اگر حقیقت به طور تمام و کمال برای تو روشن باشد و هیچ ابهامی در آن نداشته باشی، باز هم به حقیقت پشت خواهی کرد. حتماً پشت خواهی کرد. فقط یک دستور از دستورات بد دلانِ نسبت به قرآن را اطاعت کن تا این‌گونه شوی. راستی لازم نیست حرف دشمنان سرسخت خدا را گوش کنی، حرف همین بد دل‌ها را هم که گوش کنی کافی است… نه همه حرف‌شان را، چند تایش کفایت می‌کند…
