بسم الله الرحمن الرحیم
روشنفکران جامعه ما در مقابل این نهضت عظیم، عکس‌العملی نداشته‌اند (و ندارند). می‌توان گفت این نهضت خونبار آن ویژگی‌های مورد دلخواه روشنفکران ما را دارا نیست که موجب شود تا قلم ایشان را به سوی خود جلب کند. چطور یک روشنفکر می‌تواند در مقابل تاریخ سرخ سرزمینش، در مقابل ملت خروشنده‌اش، در مقابل شکوه‌مند‌ترین حماسه‌های اسلامی و ضد‌استعماری مردم میهنش این‌قدر بی‌تفاوت باشد؟ آیا وارثان آن شهیدان، آنان را در وجدان تاریخی‌شان به محاکمه نخواهند کشید و آنان را محکوم نخواهند ساخت؟…این سکوت به هر دلیل که باشد، خیانت به تاریخ و خیانت به سرنوشت خون‌آلود مبارزان ایران است. حماسه گوهرشاد، حماسه‌ای‌ست فراموش شده. رسالت زنده‌کردن این نهضت بزرگ و این خون‌های فراوانی که برای رهایی از زیر بار سلطه انگلیسیان بر این سرزمین پاشیده شده، بر عهده همه نویسندگان و هنرمندان و شاعران متعهد و مبارز ماست. باشد که صورت‌های گونا‌گون این حماسه را در آینده‌ای نزدیک …شاهد باشیم.
برگرفته از واحد، سینا، قیام گوهرشاد، وزارت ارشاد اسلامی(اداره کل تبلیغات و انتشارات)، تهران، ۱۳۶۱
