بسم الله الرحمن الرحیم
م
الفرقان ۱: تَبَارَکَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَکونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا
ل
همیشه سودمند و با برکت است آنکه فرقان را [که قرآن جدا کننده حق از باطل است] به تدریج بر بنده اش نازل کرد، تا برای جهانیان بیم دهنده باشد.
ک
ا
یک پیام از آیه:
وقتی به کسی فرقان بدهند دیگر ملاک تشخیص حق و باطل را به او دادهاند و خدا او را به مراتبی از حقیقتِ قرآن میرساند. به هر چه نگاه میکند، حق و باطلش را تشخیص میدهد. زمانی که همه فریب ظواهر را میخورند و میپندارند که این ماجرا به مسیر خوبی منتهی میشود، او با یک نگاه در ماجرا، پایان باطلش را تشخیص میدهد. برای بسیاری پیشبینیهای او باورپذیر نیست ولی در نهایت، انگشتبهدهان، حقّانیت انذارِ او را خواهند دید. او حتی در فتنههای پیچیده و سخت راه حق را به روشنی تشخیص میدهد و همان زمان که بسیاری در غبار فتنهها، کلافه و سردرگم، حق و باطل را به هم میآمیزند، استوار و محکم گرههای کور را باز میکند و آنچه باید بکند را درمییابد. البته خداوند این قدرت تشخیص را برای انذار دیگران به او میدهد، تا مردم را از باطل برحذر دارد و بشود شاخصی که دیگران با وجود او راه را گم نکنند؛ در یک کلام او اتمام حجت خداوند بر دیگران میشود.
موقعیت فرقاندارها برای بسیاری غبطهبرانگیز میشود، برای برخی حسادتبرانگیز و برای برخی بغضآفرین. دقیقاً مثل نزول قرآن. برخی خوشحال از تشخیصهای دقیق آنها انذارشان را میپذیرند و هدایت میشوند. برخی تنگنظرانه از اینکه اینها همچون خودشان به راحتی از مسیر حقیقت دور نشدهاند، استواریشان مایۀ روسپیدیشان شده است و سیاهی را بر ذغال نهادهاند، از بیارزشبودن و سِحربودن فرقان میگویند. دستۀ آخر هم که خود اهل باطل هستند، از تشخیصِ فرقاندارها ضربه میخورند و نقشههای پلیدشان برملا میشود، تلاششان را میگذارند بر حذف و تخریب و تخطئه. هرچه میتوانند میکنند تا مبادا انذار اینها به جماعت برسد و کار را بر اهل باطل سخت کند. چه در مسائل سیاسی، چه کاری، چه اجتماعی و اقتصادی. راستی اگر رسیدن به فرقان برایتان مسئله شد، قرآن راه آن را عبدشدن (بردۀ بیارادۀ صاحب شدن) و تقوا معرفی میکند. یعنی اگر همۀ خواستههایتان را با خواست خدا تنظیم کردید، خداوند هم در پیچیدهگیهای دنیا همه چیز را برایتان روشن و همۀ صحنههای زندگی را مثل موم در دستانتان نرم خواهد کرد. اللهم الرزقنا…