بسم الله الرحمن الرحیم
حجر ۹۵ و ۹۶
إِنَّا کَفَیْناکَ الْمُسْتَهْزِئینَ الَّذینَ یَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ
ما شرّ استهزاکنندگان را از تو دفع خواهیم کرد، همانها که معبود دیگری با خدا قرار دادند امّا بزودی می فهمند!
————–
یک پیام از آیه:
برای خدا که کار کنی حتماً مسخره‌ات می‌کنند… اصلا منتظرند برای تمسخر و استهزاء… هرچه می‌خواهی خوب حرف بزن، رسا حرف بزن، هنرمندانه و مشفقانه حرف بزن، مهم نیست، مسخره می‌شوی… کار آن‌ها زدن توست… تحقیق که می‌کنی، کتاب که می‌نویسی، فیلم‌نامه که نگارش می‌کنی، فیلم که می‌سازی، طراحی که می‌کنی، موسیقی که می‌نوازی، اگر برای خدا بود و در راه خدا و مورد تأیید خدا، قطعاً عده‌ای ایستاده‌اند برای به‌سخره‌گرفتن‌ات… با هم دست به یکی می‌کنند، تیم تشکیل می‌دهند، گروه و شبکه و کانال می‌زنند، خرج می‌کنند، کمپین راه می‌اندازند و هرچه بیاید ازشان می‌کنند تا تو را پشیمان کنند … تا مبادا راهت را ادامه دهی یا ادامه دهنده‌ای پیدا کنی… این‌ها کمیت و کیفیت کار تو برایشان مهم نیست… چه یک خط بنویسی و چه یک میلیون خط، چه بد بنویسی و چه عالی، مسخره‌ات می‌کنند… این‌ها ایرادشان به نوع حرف‌زدنت نیست، به حرفی است که می‌زنی… اشکال این‌ها در اله توست… ناراحتند از اینکه تو را الله الوهیت می‌کند… اصلا چرا حال تو را الله تغییر می‌دهد؟ چرا شُهرت حالت را عوض نمی‌کند و مال و مقام و شهوت و مرکب و چیزهای دیگر؟ چرا؟ آخر اینطور که نمی‌شود! این مدل اله‌ای که تو داری خیلی سنت‌ها و قوانین‌شان را بهم می‌زند و خیلی‌هایشان را زیر سوال می‌برد! مسخره‌ات می‌کنند تا گوش نکنند به آنچه می‌گویی و بتارانند دیگران را از گوش‌کردن به حرف‌هایت… اما… اما تو نباید ببُری… این نبریدن هم راه دارد… نخوان و نبین و نشنو آنچه می‌گویند را… آن‌ها اله‌شان با تو فرق دارد و اصلا تو را چه به گوش‌سپردن به آن‌ها که اِله‌شان الله نیست؟ نشنو تا به تو اثر نکند… تا دلت نلرزد… تا خسته‌ات نکنند… تا بتوانی استواری کنی… تا نبُری… تا ببینی آخر کار را و کفایت الهی را… و تا ببینی چگونه تو را کفایت می‌کند در برابر آن‌ها… و تا ببینی پایان کارشان را… در این مسیر هم اگر گاهی غصه‌دار شدی و سینه‌ات تنگ شد، نبُر، سجده کن… غصه‌ات می‌رود و سینه‌ات باز می‌شود… و مطمئن باش خدا طومارشان را در هم خواهد پیچید…
